8 Aralık 2012 Cumartesi

Öğrenilmiş Çaresizlik Sendromu


Öğrenelmiş çaresizlik; kişinin herhangi bir durum karşısında bir çok kez başarısızlığa uğrayıp, ne yaparsa yapsın hiç bir şeyin değişmeyeceğini, olayların kendi kontrolü dışında ilerlediğini, başarısızlığa uğradığı konuda bir daha asla ve asla başarılı olamayacağına inanıp, tekrar deneme girişiminde bulunmamasıdır. Öğrenilmiş çaresizlik; geçmişte yaşamış olduğumuz acı deneyimlerin olumsuz çıkarımlarının bugünkü davranışlarımıza yansımasıdır...
Hepimiz bir çok şeyi bir çok kez deniyor, olumsuz sonuç alıyor, başarısız oluyoruz. Tekrar denemek için kolları sıvamıyoruz. Çünkü; yaşamış olduğumuz acı ve olumsuz bir deneyim var. Tekrar denemenin fayda getirmeyeceğini düşünüp, vazgeçiyoruz.
Aslında biz bunları düşüne dururken şartlar çoktan değişmiştir. Ama öyle çok gözümüz korkmuştur ki, başarılı bir sonuç elde edeceğimiz halde ezberimizi bozmamayı tercih ediyoruz. Beynimiz sürekli alarm veriyor konu ile ilgili 'tecrübe edildi' tekrar denemeye gerek yok!
Koşullar değişiyor ama kafa değişmiyor! Kafa nereye, biz oraya...
Öğrenilmiş çaresizlik sayesinde de başarısızlık en yakın dostumuz, canımız ciğerimiz oluyor, doruklar da can düşmanımız. İçimizdekini dışa vurmak yerine söylenmeyi, sorumluluk almak yerine de onu bunu suçlayıp mağduru oynamaya başlıyoruz.... Başarısız olan benim ama suçlusu ben değilim, bir başkası... Klişe!
Öğrenilmiş çaresizlik; insanı mutsuz ediyor. Başarılı olmamızı engelliyor. Düşlerimizi karabatağa çeviriyor. Özgüvenimizi yerle bir edip, tüm cearetimizi elimizden alıyor. Sürekli kaybeden oluyoruz....
Haydi şimdi cesaret zamanı!!!     


Doruklarda bir yaşam sürmeniz dileğiyle...
Sevgi ve ışıkla kalın..
Persephone 

4 yorum:

  1. Öğrenilmiş çaresizlik!
    İnsanın kendini çaresizliğe mahkum edişi, trajikomik. Ve beraberinde gelen "Neden ben?"li sorular. Çevremizde yaşayan o kadar çok örneği var ki.İçimizdeki devi uyandırmalıyız!
    -Enerjin güzel. ^_^

    YanıtlaSil
  2. Teşekkür ederim Nilüfer:)

    YanıtlaSil
  3. Bende de olan buymuş demek:( 64 yaşına geldim hâlâ hikayelerim, senaryolarım keşfedilmedi e artık gözüm açık gideceğim herhalde...tv dizilerine bakıyorum, Maşallah her hafta yeni bir dizi çekiliyor, pıtrak gibi dizi, hikaye yazıyorlar, benim hikayelerimle kıyaslıyorum onlardan neyim eksik diyorum hatta kusura bakmasınlar fazlası var eksiği yok diyorum...onlar gibi Kore, Netflix, BBC dizilerinden çalmıyorum....kendi hayal gücümle yazıyorum ama yok...:(
    Ne yapsam olmayacak duygusuyla kavruluyorum:(
    Sevgilerimle Bahar Tanrıçası

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Müjde’ciğim doğru zamanda, doğru yerde hayallerin gerçekleşecektir eminim. Hiçbir şeyin eksik değil. Kalemin güçlü. Maalesef kalemin gücünden ziyade, piyasadaki gücün önemli:( Bağlantılar ve network devreye giriyor, bir noktadan sonra. Yılmak yok. İnandığın yolda yürümeye devam. Sevgiler…

      Sil